Diary 76.

merhaba blogcanlarım ne zamandır yazamadım.
bugün biraz rahatsızım. gecenin 5inde hastane yolundaydım. tek başına. yalnız, çaresiz. insanoğlu ne kadar yalnız ve çaresiz değil mi?
bizi ayakta tutan diğer insanlar. ailemi ve eşimi rahatsız etmek istemedim. hastanede uzak biraz. kendim hallederim dedim. ama yine de insan bir can arıyor yanında. başını omzuna koyacak. hasta diye nazlanacak.
serum, ilaç falan verdiler. şimdi daha iyiyim şükür. işyerindeyim. işimi aksatmamaya çok önem veririm.

çok tipsizim :p

benden haberler böyle şimdilik. herkese sevgiler.